17 Ocak 2015 Cumartesi

Deniz'in İlk Yaşgünü


Düşününce hem çok kısa hem de çok uzun. Hamileliğim, Deniz’in doğumu (hikayesini de yazacaktım değil mi?) sanki dün gibi.
Ama aradaki aylar da bir o kadar hızlı geçmiş...
Ha geldi ha geliyor, nasıl yapsam, nasıl hazırlansam derken Deniz’in ilk yaşgünü geçti bile.

Evde yapmak istediğimi zaten biliyordum ama süslemeleri de tamamen hazır almak istemiyordum. Yine her şeyde olduğu gibi soluğu Pinterest’te aldım ve harika fikirler edindim. Gel gör ki Pinterest dipsiz kuyu. Bir girdin mi çıkamıyorsun içinden. Bu sefer iyice kafan karışmaya başlıyor, o da mı olsa bu da mı diye. En iyisi alacağını alıp sonra hemen kaçmak :)

Bir blog’da desenli bantlarla ilgili bir yazıya denk gelmiş ve çok heveslenmiştim. Nereden bulsam, nasıl alsam derken tesadüfen Tchibo’nun internet sitesinde olduğunu gördüm ve hemen bir kli sipariş ettim. Ne iyi etmişim. Hemen hemen her şeyi o bantlarla yaptım.

Tek bir konsept üzerinde çalışmak istemedim. Zaten çok az ve öz detay olsun istiyordum. Sonuç olarak aşağıdaki fotoğraflardaki görüntüler çıktı ortaya.


Buradan çok basit görünse de bunu hazırlamak da günlerimi aldı. Harflerin çıktısını alıp üstlerine desenli bantlar yapıştırıp kestim.
Deniz'in anı panosu, fotoğraflı teşekkür kartlarımız, yaşgünü şekerleri ve benim yaptığım külah




Mama sandalyesi süslemesi için de çok güzel fikirler vardı internette ama ben son gece aşağıdaki gibi bir şey yaptım ve fena da olmadı bence.






En çok uğraştıran şey, aslında birebir yaş günüyle ilgili olmasa da o güne kadar hazır olmasını istediğim anı panosuydu. Kara tahta üzerine yapılan 1 yaşa ait, boy, kilo, sevdiği şeyler vs panolarından yağtırayım dedim önce. Sonra kanvas üzerine yapılan 1000 fotoluk mozaiklerden mi yaptırsam dedim. En son anı panosu diye ararştırırken bu çerçeve fikrine denk geldim. Örnekleri biraz daha küçük ve sadece doğum zamanını kapsıyordu ama ben gebelikten birinci yaşa kadar her şeyi koymak istedim ve ortaya bu çerçeve çıktı. Oldukça büyük ama saklamak istediğim her şeyi barındırıyor. İçine 1 yaşa ait bilgileri de ekledim.


Anı panosu ve Deniz'in yaşgününe gelen herkes çekilmiş olduğu fotoğraflarla yağtığımız "Teşekkür kartları"
Bebek partisi ve Deniz’in doğumundan kalan hazırlanmış şeker şişelerinden çok sayıda artmıştı. Onları da ne yapsam diye düşünüren, bir kaç gün kala etiketleri bastırıp üzerine yapıştırıp bu hale getirdik. Hala daha bir sürü varJ İkinci yaş gününde de kullanmaktan korkuyorum (hayırr!)




Deniz’in pastasını evde yapacaktım ama kendi pastamı (evet benim de 32. YaşgünümdüJ ) dışarıdan alırım diyordum. Ancak aileden pastayla ilgili tepkiler alınca işi inada bindirdim ve onu da evde yapmaya karar verdim. İyi ki de yapmışım gayet güzel oldu. Fotosu da burada :)

Word'de "32" yazıp çıktı aldım ve desenli bantları üzerine yapıştırıp kestim. Bunları da çift taraflı bantlarla çöp şişlere yapıştırıp pastaya sapladım.




Deniz’in artan şişe etiketlerini çöp şişlere arkalı önlü yapıştırarak pastasına sapladım.



Desenli bantları da kürdanlara yapıştırıp kanepeler için minik bayraklar yaptım.


 Kağıt tabak ve bardaklar İkea'dan

Davetiyesini çok acele şekilde iş yerinde paint’te yapıp göndermiştim herkese. Hediye konusundaki mesajda gayet ciddiydim ama ne yazık ki ambargo yedi.


Sonuç olarak aile içinde şirin bir yaş günü yapmış olduk ve Deniz ne olduğunu anlamasa da mutlu oldu sanırım :)







Kendi yakama word şablonlarından yıldız yapıp içine 32 yazdım ve çıktı alıp kestim
















hediyeleri açıyor


amcasından gitar dinliyor
günün sonu:)

4 yorum:

  1. Hayalimdekine çok benziyor bu doğum günü :) Son zamanlarda insanların çoğunda gördüğüm aşırılık beni öyle bunalttı ki.. ailelerimiz şehir dışında olunca biz galiba 3 kişi olarak kutlayacağız :) arkadaşlara söyleyip olayı daha da genişletmeyi de istemiyoruz çünkü.. evet ilk yaş özel ama bundan nemalanıp abartmaya da gerek yok değil mi? :)

    YanıtlaSil
  2. Ben de öyle düşünüyorum :) Arkadaşları çağırmaya karar verince ayıp olmasın diye herkese haber vermek gerekiyor. O da bebek yaşgününden çok, yetişkinlerin buluşmasına dönüyor. Bebeği yormayacak ama mutlu edecek küçükk bir kutlama en güzeli:)

    YanıtlaSil
  3. Lafı uzatmış olmayayım ama gerçekten öyle.. bir de şu hediye işini hiç sevmiyorum, keşke olmasa :) ileride yani 3-4 yaşında kendi istediği gibi bir şeyler olabilir tamam ama ilk yaş cidden anne-baba egosu gibi geliyor. kostümler diktiriliyor..cidden ağzım açık bakıyorum :)

    YanıtlaSil
  4. Fazla hediye olayından ben de mutsuzum. Alınacaksa bile maddi değeri yüksek olmayan küçük şeyler sadece belli zamanlarda alınmalı. Diğer türlüsü, çoğu kişiye biraz ağır gelse de, hediyeyle kendini sevdirme çabası gibi geliyor bana.

    YanıtlaSil

Sayfalar