26 Eylül 2012 Çarşamba

Bebiş planına aylar kala...

Daha bebiş denemelerine bile başlamadan, gebelik günlüğü tutmaya başlayan kaç kadın vardır acaba?
Ama benim için, 29 yaşında ve evliyken bunu yapıyor olmak hiç şaşırtıcı değil.
Zira 7 yaşımda, okumayı henüz sökmüşken evdeki sağlık ansiklopedisinin, gebelik ve doğumla ilgili cildini hatmettiğimi çok net hatırlıyorum. Yaşıtlarım muhtemelen "Ayşegül" serisi okurken, benim "Gebelik ve Doğum Ansiklopedisi" ve "Annenin Kitabı"nı okuyor olmam biraz ürkütücü değil mi?
Büyüyüp yetişkin bir kadın olduktan sonra da genel olarak gebelik sürecine ve bebeklere ilgim hep devam etti. Tamam itiraf ediyorum, gün içinde yanımdan kaç karnı burnunda kadın geçtiğini söyleyebiliyor, hatta bundan bahsederken bile gözlerimin dolmasına engel olamıyor olabilirim. Hem de çok duygusal bir tip olmamama rağmen! Bunun bilimsel açıklaması tam olarak nedir bilmiyorum ama sanırım annelik hislerim, hormonlarım fazlaca mevcut.
Hal böyle olunca evlendikten sonra, öncekinden daha normal duracağına güvenerek, saldırdım bloglara, saldırdım kitaplara :) Çevremde bebek planlayan çoğu kişinin konuyla ilgili fazlaca bilgisi olmaması beni küçük çapta bir bilirkişi haline getirdi. Hamile olmayanlar muhtemelen" başka işi mi yok acaba" deyip geçiyorken, bebek bekleyen ve bebeği olan arkadaşlarıma, 5 çocuk büyütmüş edasıyla bir şeyler anlatıp duruyor olmam gerçekten çok itici olmalı :)Allah'tan beni seviyorlar da, hoşgörüyorlar.
Sevgiliyken, ilk zamanlar 32 yaşımıza gelince bebek yaparız diyorken, zaman geçtikçe "2013'te yapsak da olur aslında" gibi cümleler benden sıkça duyulur oldu :) Çağrı, başlarda sessiz kalarak durumu idare etmeye çalışıyordu sanırım. Ama sonra eve kucak kucak kitaplarla dönüyor olmam ve blob blog gezip, gebelik günlüğü okuyor olmam onu biraz ürküttü. "Kendini bu kadar kaptırmasan diyorum" tarzı uyarılarla olayın önünü alamayacağını anlayınca, sessiz kalma stratejisine geri döndü. Ya da kendi halime bırakıp geçmesini beklemek istemiş de olabilir :)
Ama 2011 sonlarına doğru birden bire ivme kazanan gazımın elbetteki bir sebebi vardı: Birden bire aklıma gelen ve "Ben bunu nasıl unuttum?" dedirten sağlık sigortası konusu.
Kendi kendime 2013'te bebek yapmaya karar verdikten sonra aniden 2011 Aralık ayında olduğumuzu farketmem ve özel sağlık sigortasını 1 sene önceden başlatmam gerektiğinin aklıma gelmesi beni oldukça yoğun bir araştırmanın içine soktu. İnternetten sigorta şirketlerini incelemeler, bloglardan tavsiyeler okumalar, şirketlerle görüşmeler yapıp teklifler almalar, bu arada anlaşmalı oldukları hastaneleri incelemeler, e bari bloglara göz atmaya başlamışken biraz doğum hikayeleri okumalar...derken kendimi tam anlamıyla hamilelik moduna soktum erkenden :) Sonrası malum, 10 aydır bu moddayım. Hatta gebelik ve doğum konusunda o kadar çok okudum ki, artık bebek bakımı ve eğitimi konularına bile geçiş yaptım.
Bu arada tüm süreç sorunsuz geçmedi tabii. İlkbaharda büyükçe bir kiste sahip olduğum ortaya çıktı. Sonraki aylarda daha da büyüdü. Doktorum tekrar doğum kontrol hapına başlamazsam kistin geçmeyeceğini söyledi.
Direndim ve yeni bir doktora gitmeye başladım ve bir kaç ay sonra kist geldiği gibi kendiliğinden beni terketti :) Sonrasında en az 5 senedir muzdarip olduğum baş dönmesi ve baygınlık sorunumun büyük ihtimalle yapısal bir damar darlığından kaynaklandığı ve kafamın arkasındaki damarların beynime yüzde elli düşük debiyle kan pompaladığı ve bu nedenle sürekli kan inceltici kullanmam gerektiği ortaya çıktı.
Son gelişmeler beni biraz temkinli olmaya itti. İki hafta kadar hiç gebelik bloğu okumadım :)) Sonuçta Nöroloğum gebelikte bir sorun olmayacağını söyleyince, yeniden planlarıma geri döndüm. Hatta "Acaba Aralık değil de Kasım'da mı başlasak aşkımmm?" soruma tereddütlü bir "Evet" cevabı almayı bile başardım.
Devamı yakında.....

İLKE

2 yorum:

  1. Ne güzel yazıyorsunuz ama bana en yakın ilk cümleler geldiği için ilk yorumu buraya yazmak istedim. Bizde evliliğimizin üçüncü yılında Etkamızı istediğimizi itiraf ettiğimiz 29 Ekim gününden bir gün sonra koştura koştura bir defter alıp onu almayıp pullayıp günlük yapmıştık. Daha ortada hiçbirşey yoktu. Senin için dua ediyoruz bebeğim diye bitiriyordum her yazıyı :) sonra geldiğini öğrendik, aonra cinsiyetini, sonra adını :) kucağımıza aldık sonra... Size de Rabbim hayırlısıyla sağlıkla bebeğinizi kucağınıza almayı koklamayı nasip etsin, seve seve her haftanızı takip edeceğim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İçten yorumunuz için çok teşekkür ederim. Bloğu yazmaya başladıktan ancak 1 sene sonra halka açmış biri olarak sözleriniz bana cesaret verdi. Sevgiler :)

      Sil

Sayfalar