 |
| İlk anneler günü hediyem :) |
Gebelik haftamız Cumartesi günleri değişiyor ancak ben bu haftaki yazıyı yazmaya anca enerji buluyorum :)
Cumartesi öğlen gittiğimiz ilk doktor randevumuzla birlikte, 5. haftaya bomba gibi bir başlangıç yaptık. Her ne kadar test sonuçları mutlu haberi doğruladıysa da insan görmeden, doktordan onay almadan rahatlamıyor.
Aklıma getirmemeye çalışsam da "ya bir sorun varsa" , "ya boş gebelikse" düşünceleri beni rahat bırakmıyordu. Ancak doktorumuzun her şeyin yolunda olduğunu söylemesiyle ve elimize bebeğimizin ilk ultrasın fotoğrafını tutuşturmasıyla birlikte rahatladık ve bebek beklediğimize ikna olmaya başladık :)
Hemen hemen herkes 4. hafta içerisinde hamile olduğumu öğrenmişti gerçi ama haftasonu boyunca kalan bir kaç kişiyi de haberdar ediverdik durumdan.
Bu hafta duygusal anlamda dengesiz günler geçirdim. Hamile olduğumu ilk öğrendiğim günlerdeki coşku ve tüm dünyayı haberdar etme isteği, yerini korkuya ve depresif bir ruh haline bıraktı. Bol bol ağlama ve kavga çıkarma isteği duydum. Sanırım bunlar hormonların bedenimi ele geçirmeye başladığını işaret edip, gebelik boyunca normal sayılıyor :) Ve bu sabah trafiğin sıkışmasıyla işkenceye dönen otobüs yolculuğu sonucu nur topu bir mide bulantım oldu ve akşama kadar yakamı bırakmadı. Sanırım gebeliğin en eğlenceli (!) bölümleri artık başlıyor.
Gelelim bebişin gelişimine. Kontrol günü tam 5. haftaya girmiş olmamıza rağmen, ultrason 5 hafta 5 günü gösterdi. İlk zamanlar (belki de sonuna kadar) bu tarz tarih tutarsızlıkları olabiliyormuş. Minik bebişimiz tam 2 mm (susam tanesi) boyundaydı ve kalp atışları ultrasonda görülebiliyordu. Dinleyebilmek için haftaya Cumartesi tekrar gideceğiz.
Sevgiler
İLKE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder