16. haftayı bitiriyoruz ama ben 15. haftayı yeni yazıyorum. Sürekli evde olmak ve hareketsiz kalmak enerjimi iyiden iyiye düşürdü. Rutin işlerimi bile yapmakta zorlanıyorum.
Pazartesi günleri işe gitme denemesi yapıyor olsam da genelde ofis maceram bir günle son buluyor ve diğer günler mecburen evden devam ediyorum. Oturmak çok acı veriyor ve bir tam gün ofis sandalyesinde oturduktan sonra kolay kolay iflah olmuyorum.
Durumdan anlaşılacağı üzere hayatımda değişik bir şey olmuyor. Bütün gün evde çalışıp çıkabilirsem akşamları yarım saat kadar bir yürüyüş yapabiliyorum ve hayatımdaki tek sosyal aktivite bu :(
Hamilelik ve doğumla ilgili büyük konuşmaktan hep korktuysam da sanırım çok hareketli olmak, aktif olarak yoga, pilates yapmak konularında çok kesin konuşmuşum ki bırakın yoga yapmayı beş aydır oturup kalkmakta bile zorlanıyorum. Hala karnım hiç çıkmadı ve bir gram dahi almadım ama ne yalan söyleyeyim bu hareketsiz gidiş beni biraz korkutuyor.
Bakalım ileriki aylarda neler olacak.
Geçtiğimiz Cumartesi bir önceki muayenenin kontrolü vardı. Cinsiyeti kesin öğreniriz diye bir hevesle gittik ama her zaman taklalar atan bizimki resmen amuda kalkmış ve bağdaş kurmuş olarak uyuyordu. Uzun çabalar sonucu "% 70 oğlan diyebiliriz" cevabını aldık. Bakalım bir dahaki sefere kesin bir yanıt alabilecek miyiz? Biz şimdiden ona "Deniz" demeye başladık bile :))
Bu arada doktorum son iki randevuda, plasentanın rahim ağzında durduğu ve değişmezse normal doğumun mümkün olmayabileceği kehanetinde bulundu. Bu tarz küçük mesajlar beni hızla doktor değiştirme noktasına getirdi. Çok zaman kaybetmemek için 3 Ağustos için yeni doktordan randevu aldım bile. Bakalım nasıl geçecek?
Sevgiler...
İLKE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder